بررسی نقش برخی عوامل آموزشی و غیرآموزشی در سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بوشهر سال ۱۳۹۳

زمینه: سلامت روان نقش برجسته ای در رشد و تکامل اجتماعی – روانی دوره های مختلف زندگی به ویژه دوره­ی نوجوانی ایفا می­کند. اختلالات روانی نوجوانان می تواند با گستره وسیعی از ویژگی های آموزشی و غیرآموزشی در ارتباط باشد. بنابراین هدف از این مطالعه، تعیین عوامل آموزشی و غیرآموزشی مؤثر بر سلامت روان در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه، پژوهشی توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی است که در آن 500 نفر دانش آموز دختر دبیرستان های دولتی شهر بوشهر به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای خوشه ای مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات توسط پرسشنامه 3 بخشی شامل بخش مربوط به اطلاعات آموزشی (اضطراب پیشرفت تحصیلی و انگیزش تحصیلی)، بخش مربوط به اطلاعات غیرآموزشی (شامل ویژگی های جمعیت شناختی) و بخش مربوط به سلامت روان برگرفته از پرسشنامه کیفیت زندگی (sf-36) جمع آوری گردید. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها توسط نرم افزار آماری spss ویرایش 20 و با استفاده از آزمون های آماری مناسب تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر بیانگر این بود که دانش آموزان از سطح سلامت روان متوسطی (11±99/50) برخوردار بوده و سلامت روان با انگیزش تحصیلی، اضطراب تسهیل کننده، سال تحصیلی، رشته تحصیلی، علاقه به رشته تحصیلی، تحصیلات مادر، ارزیابی مشاوره درسی و غیر درسی ارتباط داشت. تحصیلات مادر، علاقه به رشته تحصیلی، ارزیابی مشاوره غیر درسی، نمره اضطراب تسهیل کننده، سال تحصیلی و رشته تحصیلی از پیشگویی کننده های سلامت روان دانش آموزان بودند (107/0=r2). نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، جهت ارتقاء سطح سلامت روان دانش آموزان، ارائه خدمات مشاوره درسی جهت علاقه مند کردن دانش آموزان به رشته تحصیلی و همچنین مشاوره های غیر درسی جهت کاهش مشکلات و برگزاری کارگاه های آموزش مدیریت استرس گام­های مفیدی در این راستاست.